Ronnie van de Kar (61) verloor haar man in 1993. Omdat haar man werkte bij Roto Smeets, kreeg zij vanaf dat moment een partnerpensioen. En haar 3 kinderen kregen wezenpensioen. Dat hielp Ronnie, vooral in de beginjaren, om de dingen te doen die anders niet mogelijk waren.

Na het overlijden van je man stond je er dus opeens alleen voor met 3 jonge kinderen…

“Ja, dat was ontzettend lastig. Het voelde in het begin puur als overleven. Mijn zoons waren toen 5 en 7 jaar. En mijn dochter was bijna 3. Een aantal jaren daarvoor was ik gestopt met werken bij Philips, omdat ik thuis wilde zijn bij de kinderen.”

Wist je dat je partner- en wezenpensioen zou krijgen van Pensioenfonds PGB?

“Nee, dat wist ik niet. Maar ik had in die periode ook zoveel dingen aan mijn hoofd. Ik had wel een Anw-uitkering van de overheid aangevraagd bij de Sociale Verzekeringsbank. Toen kreeg ik opeens bericht van jullie over het partnerpensioen en het wezenpensioen. Ik had geen idee dat we daar als nabestaanden recht op hadden. Dat pensioen was een welkome aanvulling, want de Anw-uitkering was vrij laag.”

Dat pensioen hadden jullie echt nodig dus…

“Absoluut. Door het pensioen dat we kregen, konden we wel nieuwe kinderschoenen kopen als het nodig was. En konden we met verjaardagen naar de bioscoop en naar de McDonald’s. Het zorgde er ook voor dat ik na het behalen van mijn rijbewijs een kleine auto kon kopen. En dat was fijn omdat ik toen vaak naar het ziekenhuis moest met mijn oudste zoon voor zijn rug- en oogklachten.”

Ben je weer gaan werken na het overlijden van je man?

“Ik werk al jaren als vrijwilligster: als hulp op de school van mijn kinderen, bij de vereniging huurdersbelangen, bij de scouting, voor de voedselbank, bij de kringloopwinkel en bij de kerk. Het vrijwilligerswerk bij de kerk wil ik nu uitbreiden. Dat sluit ook goed aan bij de opleiding Theologie die ik een aantal jaren geleden volgde bij de hogeschool van Tilburg.”

Je hart ligt bij de kerk zo te horen…

“Ja. Dat heb ik altijd wel gehad. Werken mét en vóór andere mensen spreekt mij erg aan. Andere mensen helpen. Daar ben ik van.”

Had je bij Philips zelf pensioen opgebouwd?

“Nee, daar kon ik pas pensioen opbouwen vanaf mijn 25e. Toen was ik al gestopt met werken, omdat ik voor de kinderen wilde zorgen.”

Het is bijna 29 jaar geleden dat je man overleed. Hoe kijk je nu terug op de jaren daarna?

“De beginjaren waren zwaar. Maar als ik nu terugblik, kan ik zeggen dat het allemaal toch nog goed is gekomen. Mijn kinderen hebben een studie kunnen volgen, hebben een goede baan en hebben ook alle 3 een eigen huis kunnen kopen. Zonder het pensioen dat we kregen van Pensioenfonds PGB, was dat niet gelukt. Mijn kinderen zeggen weleens “we kregen niet altijd wat we wilden, maar we kregen alles wat we nodig hadden.” En zo is het.”