Het pensioen markeert het begin van een nieuw hoofdstuk in het leven. Of het nu gaat om reizen naar verre bestemmingen, het oppakken van een nieuwe hobby, vrijwilligerswerk doen, of simpelweg quality time doorbrengen met dierbaren. Als je met pensioen bent heb je de mogelijkheid om diepere vervulling te vinden in de dingen die echt belangrijk zijn.

Samen met Mieke Vogelzang (70) blikken we terug op haar werkende leven, de weg naar haar pensioen, maar kijken we ook vooruit met wat de toekomst te bieden heeft.

Inmiddels ben je al een tijdje met pensioen. Kun je kort iets vertellen over jouw werkzame leven?

“Ik heb 30 jaar bij uitgeverij Wegener in Enschede gewerkt voor dagblad Tubantia en weekbladen. Het was voor mij een droombaan. Ik ging iedere dag met plezier naar mijn werk. Het grootste gedeelte van mijn werk bestond uit orderbehandeling en het verwerken van advertentiemateriaal. Maar wij deden ook de indeling van de bladen, dat vond ik echt het allerleukste werk. Een creatieve uitdaging.

In het jaar dat ik 63 werd ben ik gestopt. Ik vond dat een moeilijk besluit. Ik dacht heel vaak dat ik de uitdaging en structuur van het werk zou gaan missen. Uiteindelijk heeft het goed uitgepakt. Het leven zonder werken is ook echt leuk. Daarbij heb ik nu nog veel contact met oud-collega’s waar ik plezier uithaal.”

Waarom zag je er tegenop om met pensioen te gaan?

“Ik haalde zoveel plezier uit mijn werkzame leven dat ik dacht in het bekende zwarte gat te vallen. Dat is echter niet gebeurd.”

Was je wel al bezig met het leven na je pensioen?

“Nou, niet zo zeer. We hebben tijdens ons werkzame leven altijd al dingen gedaan die we wilden doen. Je weet namelijk nooit of er leven na je pensioen is. We namen ons wel voor, dat als we niet meer zouden werken, we meer op pad zouden gaan met de caravan. Maar ook om meer tijd door te brengen met onze kinderen en kleinkinderen.”

Nu je niet meer aan het werk bent. Wat doe je dan zoal?

“Ik verveel me gelukkig niet. Ik zit in 2 leesclubs, sport en wandel, we gaan vaak naar het theater en bezoeken regelmatig een museum. En we passen al 14 jaar op onze kleinkinderen waar we veel energie van krijgen. Daarnaast werk ik als vrijwilliger in het Repair café. Je kunt hier huishoudelijke apparaten laten repareren voor een tweede leven. We moeten toch met z’n allen een beetje meewerken aan een goede leefbare wereld. En ik draag zo mijn steentje bij.”

Dacht je tijdens je werkzame leven al na over sparen voor later?

“Jazeker. We hebben altijd al een potje gehad waar we leuke dingen mee konden doen. Daarnaast hebben we een eigen woning wat ook onderhoud nodig heeft. Mijn man was al jaren eerder met pensioen gegaan, maar wat als hij er niet meer zou zijn? Heb ik dan voldoende financiële middelen. Daar hebben we altijd goed over nagedacht en naartoe gewerkt.”

Heb je tips voor de jongere generatie?

“Mensen schuiven graag alles naar achteren, stellen veel dingen uit. Wij waren tijdens ons werkzame leven al bezig met ons pensioen. Denk niet: het is nog lang niet zo ver, maar wees je bewust of je straks genoeg geld hebt om van rond te komen. Verdiep je erin. Dat proberen wij ook aan onze kinderen door te geven.”

Ben jij je bewust van het nieuwe pensioen?

“Ja dat hebben we geprobeerd te volgen. Ik moet zeggen dat ik het niet heel transparant vind. Sterker nog, ik vind het moeilijk. Ik weet namelijk niet wat straks het pensioenbedrag zal zijn. Misschien is het volkomen onterecht, maar het stelt mij niet gerust. Als ik heel eerlijk ben, had dit voor mij niet gehoeven. Ik vind mijn pensioen prachtig en ik ben er heel blij mee. Het onzekere vind ik dus geen prettige gedachte.”

Zijn er nog toekomstdromen?

“Nee, wij zijn geen mensen voor bucketlisten. Als wij het leven mogen blijven leiden dat wij nu hebben, en in goede gezondheid, dan zijn wij heel tevreden. De dromen die we vroeger hadden zijn er nu ook, maar niet groter geworden door het pensioen. We hebben in ons leven ook hobbels moeten nemen, maar tellen de zegeningen elke dag.”