Een steentje bijdragen
André Frugte (48)
werkt sinds 1,5 jaar als manager van de afdeling risk en compliance bij Pensioenfonds PGB. Daarvoor werkte hij bij verschillende organisaties in de pensioenwereld. In zijn vrije tijd is hij imker met meer dan 30 kasten in de buurt van Alpen aan de Rijn.
Edwin de Jong (59)
is sinds 2021 lid van het bestuur van Pensioenfonds PGB. Hij zit daar namens de werkgevers. In zijn vrije tijd is Edwin hobby-imker in zijn woonplaats Holten.
Harry Brockhoff (64)
was ruim 20 jaar CFO van Dutch Flower Group. Nu is hij daar nog lid van de Raad van Advies. Hij was betrokken bij de start van het pensioenfonds voor de Groothandel in Bloemen en Planten in 2007 dat in 2017 overkwam naar Pensioenfonds PGB. Sindsdien zit hij in de sectorcommissie.
De bij dreigt uit te sterven in Nederland. Dat komt door de verstedelijking en de manier waarop wij ons land indelen: veel akkerbouw, grasbermen en tegeltuinen. En dat terwijl bijen enorm belangrijk zijn voor de groei van al onze gewassen. Om de bijensterfte tegen te gaan, ontstaan er steeds meer initiatieven in Nederland. Van hobby-imkers tot wilde bloemenbermen langs de snelweg. Wij spraken met 3 mannen die zich hard maken voor het behoud van de bij.
André Frugte (48)
“Zonder honingbijen, geen aardbeien.”
André Frugte zet zich in voor het behoud van de bijen. En hij deelt zijn kennis graag met anderen. “Ik vind het belangrijk dat mensen weten wat het belang van bijen is.”
Hoe ben je imker geworden?
“De liefde voor de natuur komt van mijn opa. Ik liep erg graag rond op zijn schapenboerderij. Naarmate ik ouder werd, raakte ik de connectie met de natuur steeds meer kwijt. Sinds een jaar of 10 kwam deze passie voor natuur en dieren langzaam terug. Via YouTube verdiepte ik me in het ambacht imkeren. Ook heb ik een cursus gevolgd om honingbijen te houden. 6 jaar geleden kocht ik mijn eerste bijenvolk. Ik heb nu meer dan 30 kasten verspreid over de regio. Daarmee hoop ik op een informele manier mensen bewust te maken van het belang en nut van de honing- en wilde bijen.”
Dus je vervult een maatschappelijke rol met je hobby?
“We hebben bijen nodig voor ons voedsel. Dat realiseert niet iedereen zich. Ik heb maar een paar kasten in mijn eigen tuin staan, dat is beter voor de biodiversiteit. De andere kasten staan op verschillende plekken in de regio waar veel mensen komen, zoals een volkstuin en een zorgboerderij. Door op dit soort plekken kasten te plaatsen, bereik ik verschillende mensen en kan ik mijn kennis op een informele manier delen met een groot publiek.
Veel mensen kennen het verschil tussen een bij en een wesp niet. Daarom organiseer ik informatieavonden bij volkstuinen en geef ik af en toe les op basisscholen in Leiden. Dan ga ik bijvoorbeeld honing slingeren met kinderen. Ook geef ik een cursus imkeren om andere mensen op te leiden tot imker.”
Stel, je stopt met je werkzaamheden als imker. Wat zijn dan de gevolgen?
“Ik zeg vaak: zonder honingbijen, geen aardbeien. Als ik stop, zijn er gelukkig andere imkers. Maar als er helemaal geen imkers meer zijn, dan zijn de gevolgen groot. Imkers worden namelijk ingezet voor de bestuiving van onze bloemen en planten, waaronder fruitbomen. Zo bestuiven veelal de honingbijen de kersenbomen in de Betuwe en kunnen wij genieten van overheerlijke kersen. En dat geldt voor vele fruitsoorten.”
“Bij PGB doen we dingen ‘voor elkaar’. Dat geldt ook voor de imker en de bij. De honingbij kan nauwelijks overleven zonder hulp van een imker. Natuurlijke schuilplaatsen zoals een oude holle boom zijn uit het straatbeeld verdwenen. Ook wordt de honingbij bedreigd door natuurlijke vijanden zoals de varroamijt. De imker beschermt het bijenvolk hiertegen. En omgekeerd kunnen mensen niet zonder honingbijen, want bijen zijn nodig voor ons voedsel. Een mooi voorbeeld van ‘voor elkaar’ of misschien kan ik beter zeggen ‘bij elkaar’.”
Hoe bijzondere hobby’s en initiatieven ons helpen naar een goed pensioen in een leefbare wereld.
